معنی تیره ضمیر در لغت نامه دهخدا

مکدرخاطر. (ناظم الاطباء)، تیره باطن و گمراه:، کیست میرالشعرا گوئی و هم گوئی من، نام خود خود نهی ای تیره سر و تیره ضمیر.، سوزنی

معنی تیره ضمیر در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بدخواه، تیره دل، سیاه دل، متضاد: روشن ضمیر

معنی تیره ضمیر - جستجوی لغت در جدول جو

تیره ضمیر

لغت نامه دهخدا

تیره ضمیر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تیره میغ

(رَ / رِ)

میغ سیاه و تیره. ابر سیاه و ظلمانی:
جهان چون شب بهمن از تیره میغ
چه ابری که باران او تیر و تیغ.
فردوسی.
چو برق درخشنده از تیره میغ
همی آتش افروخت از هر دو تیغ.
فردوسی (از اسدی)

لغت نامه دهخدا

تیره مقر

(رَ / رِ مَ قَ)

جایگاه تیره. قرارگاه تاریک و ظلمانی. در بیت زیر کنایه از گور است:
پند مدهید مرا گر بتوانید به من
آن چراغ دل از آن تیره مقر بازدهید.
خاقانی.
رجوع به تیره شود

لغت نامه دهخدا